Ook bij mij in huis staat een Boeddha-beeld. Als symbool van weten en als symbool van rust. Boeddha betekent letterlijk ‘de ontwaakte’. Was een eenvoudig man, niet bijzonder of goddelijk, totdat hij begreep hoe het universum onderling was verbonden.
Samengevat leerde de Boeddha dat we ons eigen leiden veroorzaken, want we hechten ons aan vergankelijke dingen. We grijpen ons vast aan mensen, aan werk, aan gezondheid en aan ons verleden, ook al weten we donders goed dat dit er niet eeuwig zal zijn.
Het fundament van het Boeddhisme is daarom ook gebaseerd op het concept van loslaten. Alles in ons leven komt en gaat, maar besef volledig, dat alles wat voorbij komt vergankelijk is. Vergelijk het maar met een wolk. De ene wolk tovert een glimlach op ons gezicht, want ineens komen er prachtige zonnestralen achteruit. De andere wolk maakt ons somber, deze herbergt een stevige regenbui.
Er is maar één manier om de schoonheid van de vergankelijkheid te kunnen ervaren, dat is als we ons niet hechten, wanneer we ons bewust zijn dat iets voorbij gaat en plaats maakt voor iets nieuws. Alleen dan kan je vreugde hebben in plaats van bedroefd of ontevreden te zijn over iets wat voorbij is en niet meer terug komt.
En hier zit naar mijn idee de kern of je geluk ervaart of niet. Je kan kiezen om bang te zijn mensen, zaken of je leven te verliezen. Je kan er ook voor kiezen gelukkig te zijn met wat er wel is. Zo worden we tenslotte allemaal geboren, met het vermogen naar de wereld te kijken zonder verwachtingen en oordelen. Nog niet blootgesteld aan status, hebzucht, egoïsme, je ‘ik’ of angst.
Hoe zich dit heeft vertaald in mijn dagelijks leven? Ik toon een liefdevol begrip en heb volledig respect voor iedereen die zich ergens (bewust of onbewust) op zijn of haar reis bevindt. Met volledige empathie, liefde en respect probeer ik de ander op weg te helpen.
Ben ik Boeddhist? Ik weet het niet. Maar Boeddha is voor mij wel een leermeester in het zien van schoonheid. Laat mij genieten van de meest kleine dingen die er zijn, zoals een zonnestraal door de takken van een boom, de glimlach op iemands gezicht, de glinstering in iemands ogen. Ik ben ervan bewust dat mijn leven hierdoor niet langer zal worden, maar het krijgt wel veel meer diepgang.
Al die mooie kleine dingen maken mij gelukkig en geven mij rust. Ondanks dat ook ik soms nog probeer iets vast te grijpen, moeite heb om iets helemaal los te laten. Ook ik ben nog gewoon een leerling…
Comments