Ik neem je even mee naar de zomer van 2018. Zonder dat ik het verwacht krijg ik van mijn nicht Hanneke een berichtje.”‘Hé, je weet het nog niet, maar we gaan samen een boek schrijven!” Ik voel al langer dat ik een boek mag gaan schrijven, dus wellicht verras ik haar met mijn spontane reactie: “I’m in!” De tijd lijkt rijp…
Hanneke is hersteld van haar derde depressie en voelt dat ze het onderwerp ‘geestelijke gezondheid’ meer bespreekbaar wil maken. Ze loopt zelf vast op onbegrip en onwetendheid van anderen, voelt zich daarom soms zo eenzaam. Maar ze wil haar lezers ook op weg helpen met handvatten die helpen om uit een depressie of burn-out te komen. Daarmee begint onze samenwerking en wordt het startsein gegeven voor een boek dat uiteindelijk de titel ‘Jij verdient ruimte!’ krijgt.
Zoektocht
We starten met de basis zaken onderzoeken, want we hebben geen idee wat er op ons afkomt nu we ja gezegd hebben tegen het schrijven van ons boek. Na wat algemene tips via internet gaan we op zoek naar een redacteur, een vormgever, een uitgever. En niet onbelangrijk, we schrijven ons in bij de Kamer van Koophandel.
Verschillende mooie gesprekken volgen. Met onze redacteuren, uiteindelijk zijn het er twee, klikt het ontzettend goed. Ze voelen precies aan hoe het boek helpend mag zijn. Tijdens onze eerste afspraak ontstaat het idee om de lezer aan de hand van de metafoor ‘bergwandeling’ uit het donkere dal mee naar die zonnige bergtop te nemen.
Maar ook met de vormgever hebben we een prachtig en diepgaand gesprek over waar het boek over moet gaan. Hanneke vertelt over haar leven en wat de depressies met haar hebben gedaan. Zelf vertel ik, waar ik mijn bagage als coach heb opgeladen, ook mijn leven is niet altijd rozengeur en maneschijn geweest. Wat ik geleerd heb van het leven, kan ik nu inzetten in mijn coachpraktijk.
Hoe fijn hij ons heeft aangevoeld, blijkt als we een eerste ontwerp krijgen van de cover. Terwijl er nog geen letter op papier staat, komt Peter aan met een ontwerp vol planeten en een ruimteschip. De titel die op het ontwerp staat: ‘Ruimte voor jezelf’. We hebben op dat moment nog geen idee, hoe dicht dit bij het uiteindelijk ontwerp zit.
Onze boodschap
We willen de lezer meenemen naar die onbereikbaar lijkende bergtop. Hanneke als ervaringsdeskundige en ik als coach. Deze combinatie rijkt je gedurende jouw wandeling de leermomenten aan, zodat jij leert trouw te blijven aan jezelf, goede keuzes voor jezelf te maken en om ruimte voor jezelf in te nemen.
Elk hoofdstuk bevat daarom twee gedeelten; Hanneke schrijft over de (h)erkenning van je gevoelens en emoties die je kan ervaren als het leven moeizaam en donker is. In het tweede deel van dat hoofdstuk, laat ik je zien welke zaken jou in de weg zitten om vrolijk en vrij te kunnen leven.
Met ons boek willen we jou laten zien, dat het leven niet altijd gemakkelijk is en vanzelf gaat. Maar je kan wel leren om daar mee om te gaan. Door op een andere manier te denken, door er op een andere manier naar te kijken. Maar zeker ook door je er anders over te voelen. Want: Jij verdient ruimte! Wij hebben de boodschap voor jou, dat jij jezelf mag zijn en daarin goed voor jezelf mag zorgen.
Wat laat je dan achter je? Wat wil en hoef je niet meer mee te sjouwen in jouw wandeling naar de bergtop? Maar ook wat heb je nodig, wat laad je nu in je rugzak als je aan jouw wandeling begint? Je krijgt tijdens het wandelen een combinatie van eenvoudige oefeningen, handige tips, nieuwe zienswijzen of gedachtegangen. Mocht je het prettig vinden om regelmatig even in te checken hoe het werkelijk met je gaat, dan bevat het boek voor jou een signaleringsplan en een terugval preventieplan, die je voor jezelf in mag vullen.
Opnieuw weg gegleden
Uiteindelijk zijn we voorjaar 2019 begonnen met schrijven. We waren mooi op weg, toen het toch weer gebeurde. Door een combinatie van allerlei gebeurtenissen, voelt Hanneke dat ze weer weg glijdt in een nieuwe depressie. Hoe hard ze ook vecht, er is geen houden aan. Het schrijfproces ligt daardoor een jaar stil.
Ik kan alleen maar toekijken en af en toe wat oprechte aandacht geven. Soms gaan we wandelen, om bij te kletsen of om er gewoon even uit te zijn. Het is een verdrietige periode, waarin het hele proces weer opnieuw lijkt te beginnen. Toch is dat niet zo, want Hanneke geeft deze keer heel duidelijk bij haar hulpverleners aan dat haar herstel niet vlot. Het is haar eerste stap van ruimte in durven nemen. Ze ziet dat zelf op dat moment waarschijnlijk niet, maar het is de grootste stap in haar herstelproces.
Meer diepgang
Gelukkig is de reactie van alle betrokken partijen rondom ‘Jij verdient ruimte’ warm en begripvol. Pas in het zomer van 2021 kunnen we na een intensief traject van Hanneke weer door. Ook deze periode brengt veel extra diepgang in het boek.
Wanneer we voorzichtig gaan kijken waar we zijn gebleven, lezen we samen door hoofdstuk 4 wat ik heb geschreven. Ondanks dat dit een jaar geleden geschreven is, blijkt het één van de inzichten te bevatten, die Hanneke nodig heeft om haar herstel af te kunnen ronden.
Tranen
Hanneke prijst me voor de mooie tekst. Ik voel dat het haar op dat moment beetpakt, maar ze wil dat niet meteen laten zien. “Wanneer je dit nu weet, wat doet het dan met jou?”, is de vraag die ik haar voorleg. Samen nemen we een van de hardnekkige overtuigingen van haar onder de loep. Ineens zijn daar de tranen, tranen van verdriet en pijn, omdat ze dit een hele periode niet heeft ingezien. Maar ook tranen van blijheid, vrijheid en geluk, omdat dit inzicht wat zojuist tot haar is gekomen, heel veel opluchting geeft.
De man van Hanneke, die boven zit te werken, komt even poolshoogte nemen. “Gaat alles goed hier?”, vraagt hij. Aan de glimlach op het gezicht van zowel Hanneke als ook bij mij, ziet hij door onze tranen heen, dat het oké is. Bij Hanneke en mij groeit op dat moment ook de overtuiging dat ons boek jou kan helpen op jouw wandeling, die ik maar even ‘het leven’ noem.
Spannend
In maart 2022 wordt het schrijfproces afgesloten, de teksten, foto’s die we hebben uitgezocht worden doorgestuurd naar de vormgever. Ik vind het spannend worden nu. Want ondanks de overtuiging die ik heb, dat ons boek echt wat te brengen heeft, komt nu publicatie in zicht. We kunnen niet meer terug. Niet dat ik dat zou willen hoor, want ik voel diep in mij, dat dit boek ons veel moois gaat brengen.
Wanneer we de eerste opmaak in pdf in onze mail ontvangen, begin ik spontaan te huilen. Het is mooie emotie hoor, het resultaat is meer dan prachtig. Alles mag er zijn, er zit zoveel energie in. De opmaak brengt kleuren, lettertype en foto’s bij elkaar. Ik stuur Hanneke spontaan een app: “Dikke tranen hier, het is nog mooier dan ik had durven bedenken”.
Passie
Kort daarna komen we bij elkaar om kritisch door het boek heen te gaan, voordat we akkoord geven om het te drukken. Wat er gebeurd is prachtig. Niet alleen worden de puntjes op de spreekwoordelijke I gezet, ook dromen we samen even weg en visualiseren we wat het boek ons gaat brengen.
Natuurlijk wordt dit boek een bestseller. Maar het gaat verder. We zien onszelf lezingen en presentaties geven op scholen, om jonge mensen te leren hoe met de uitdagingen van het leven om te gaan. Vanuit onze passie om jou te helpen en vanuit onze drive om anderen bij te staan in hun proces, want ook JIJ verdient ruimte!
Liefde
Als Hanneke weer vertrokken is, ga ik even bij mezelf naar binnen. Wat ik voel is heerlijk, groots, mooi en warm. Ik voel me vredig en rustig, want ik mag de liefde in mijzelf uitdelen aan deze mensheid. Aan iedereen die het ontvangen wil. Wat voel ik me dankbaar. Wat ontroert dit me…