Afgelopen week mocht ik weer, heerlijk op wintersport in mijn favoriete vakantieland Oostenrijk. Even weg uit alle drukte van het Nederlandse leven. En dat gevoel van rust bekruipt me al rijdend op de Zuid-Duitse Autobahnen, wanneer de besneeuwde bergtoppen in het visier komen.
Het is de sfeer in de knusse dorpjes, het is gemoedelijkheid van de Oostenrijkers die mij er thuis doet voelen.
En wanneer ik dan de gondel naar boven instap, dan begint het echte genieten. Glooiende skipistes, prachtige vergezichten, hoge bergtoppen in een prachtig zonnetje. Overal gezellige berghutten om de inwendige mens op tijd te verwennen. Alles om te genieten zou je zeggen.
Maar als het even kan, dan stop ik op de piste ergens bij een veeschuurtje. Een liefst iets afgelegen klein schuurtje, waar het hooi wordt opgeslagen voor het voeren van het vee, wanneer deze in het voorjaar weer de alm op kunnen. Geen geroezemoes van stemmen, geen muziek, geen WiFi, niks wat je afleidt, alleen ikzelf, zittend op een gammel bankje of boomstronk, net wat voorhanden is.
De zon staat hoog aan de hemel en straalt zijn warmte af. Ik geniet van het uitzicht, van de natuur in een dikke pak sneeuw gehuld, van de geluiden van voorbijrazende mede-skiërs, van een stromend beekje veroorzaakt door de smeltende sneeuw, van de rondcirkelende roofvogels. En uitkijkend over al die bergtoppen, dan voel ik me heel klein, bijna onzichtbaar in dit prachtige ruwe berglandschap met al zijn grilligheden.
Langzaam zak ik, bijna vanzelf, weg in rust. Want in deze uitgestrekte ongerepte natuur ben ik alleen, niemand om me heen. Ik kom weer bij mezelf, maak contact met mijn ‘ik’. Zoek bewust de verbinding met mezelf om weer te voelen wie ik ben, om weer te voelen dat de stilte, rust en liefde die ik zoek alleen maar in mijzelf zitten.
Het bewustzijn dat ik stilte, rust en liefde ben, maakt me rustig en geeft mij weer energie en kracht. De kracht om een ander te ontmoeten zoals hij of zij zich aandient. De kracht om voor de ander klaar te staan tijdens mijn werk, tijdens een coachtraject of elke andere ontmoeting. De energie om een ander te helpen met zichzelf in verbinding te komen.
Dus ik kijk alweer uit naar de zomer. Het skiën wordt vervangen door wandelen, maar verder gaat het om één ding…