Onlangs had ik met een vriend een gaaf gesprek over angst. Wat is het eigenlijk, wat doet het met je? Hoe sterk kan angst zijn? Omdat gesprekken over angst ook regelmatig terugkomen tijdens een coaching, licht ik het even uit.
Angst is emotie, aangewakkerd door wat iemand heeft meegemaakt of denkt mee te gaan maken. Angst zit dus in het hoofd. Gedachten over wat er zou kunnen gaan gebeuren, houden je weg van wat je eigenlijk zou willen doen. Wanneer de angst diep genoeg zit, ontstaat vermijdingsgedrag of erger nog, een paniekaanval.
Daarmee houden je gedachten je dus weg van wie je eigenlijk bent…
Bang bijvoorbeeld wat de ander over je zou denken. Deze angst kom ik in veel coachtrajecten tegen. En deze angst beperkt je dus om aan te geven wat jij belangrijk vindt, om voor jezelf op te komen, om gewoon jezelf te kunnen zijn.
Met alle gevolgen van dien. Want dan maakt jouw angst, dat je aan jezelf voorbij gaat, niet durft te kijken naar en op te komen voor jouw eigen wensen en behoeften, alleen rekening houdt met de ander, gevoed door de angst om deze “vriend(in)” kwijt te raken.
De angst om eenzaam te zijn, maakt dat je sociaal wenselijk gedrag gaat vertonen om niet nog meer mensen om je heen te verliezen. Soms staat dit gedrag mijlenver af van wie je werkelijk bent. Met als gevolg dat je als nep ervaren wordt, de mensen om je heen voelen dat er iets niet klopt, waardoor deze mensen je dus laten vallen.
Met de coachee kijk ik naar waar jouw angst is ontstaan en naar wat angst is. Dat jouw angst alleen in het verleden of in de toekomst leeft. Gevoed wordt door jouw gedachten. Wat gebeurt er wanneer je die gedachten stop zou zetten? Wat zou er gebeuren wanneer je alleen ‘nu’ zou leven?
Wat zou er gebeuren als je jezelf zou accepteren, zoals je bent. Inclusief de dikke handleiding die bij jou hoort. Dat je zou durven luisteren naar je gevoel? Je daardoor zou durven laten leiden? Afscheid zou durven nemen van mensen, die energie kosten en jouw een negatief gevoel geven?
In zo’n coachtraject kijk ik hoe angst om te buigen. Wat betekent het als je niet aangeeft wat voor jou belangrijk is? Wat betekent het als jij niet luistert naar jouw gevoel en geen gehoor geeft aan wat jij nodig hebt? Wat doet dat met je, hoe voel jij je dan? Door het belang van opkomen voor jezelf uit te lichten, komt vaak het lef om de angst aan te kijken. Om met meer durf aan te geven waar jouw wensen en behoeften liggen.
Met een eenvoudige werkvorm breng jijzelf jouw behoeften in kaart. Vaak heel confronterend wanneer dat wat jij nodig hebt, visueel geworden is. Maar ook verhelderend omdat ineens duidelijk wordt, waar jij op moet letten als je voor jezelf gaat zorgen.
Angst is dus om te buigen. Om te buigen naar zelfvertrouwen, naar opkomen voor jezelf, naar op jezelf passen, naar balans vinden voor jezelf, naar jezelf kunnen zijn zonder dat je beperkt wordt door je gedachten. Zodat je meer kan leven vanuit je innerlijke “ik”.
Omdat angst een emotie is, doet het wel wat met je. Maar door de emotie aan te kijken, door je angst te voelen, kom je er sterker uit. Want de pijn die je ervaart wanneer je angst aankijkt, zorgt ervoor dat je over je angst heen kan stappen. Kan gaan leven zoals jij bent…